metal podstawowy
Encyklopedia PWN
związki chemiczne pierwiastka węgla, z wyłączeniem tlenków i siarczków węgla, kwasu węglowego i jego nieorganicznych pochodnych (węglany i wodorowęglany metali i amonu oraz chlorki, niepodstawione amidy i imidy kwasu węglowego), węglików metali, cyjanowodoru, cyjanamidu i kwasu cyjanowego oraz ich soli nieorganicznych, karbonylków metali, zaliczanych do związków nieorganicznych.
dioda
przyrząd elektronowy o 2 elektrodach (anoda i katoda) odznaczający się nieliniową i niesymetryczną charakterystyką prądowo-napięciową;
[gr.],
huta
zakład metalurgiczny produkujący (z rud i koncentratów oraz metalonośnych półproduktów z procesów metalurgicznych i złomu metali) metale techn. i przerabiający je w procesie przeróbki plast. (walcowanie, kucie, ciągnienie, prasowanie, tłoczenie) na półwyroby i wyroby hutnicze.
[niem.],
MOS, ang. Metal-Oxide-Semiconductor,
struktura półprzewodnikowa, stanowiąca układ 3 warstw: metalu, tlenku i półprzewodnika, wytwarzana technologią, zw. technologią MOS (będąca odmianą technologii planarnej).
w jubilerstwie stosunek masy czystego metalu szlachetnego zawartego w stopie do całkowitej masy stopu, wyrażony z dokładnością do części tysięcznych;
